Bergteken

Her er ein del bilete frå den fantastiske framsyninga om huldrefolket.
Bileta kan du gjere større ved å klikke på dei.
Litt bakgrunnsstoff finn du lengst ned på sida.


Huldrekallen roar ned før....	Siste finpuss før forestillinga	*Salen var fullsett*	*Frå opningssena*	Huldrefolket vaknar

*Huldreungane i vilter dans*			Huldrekongen sjølv	Eg ser deg, eg ser deg....

Brita kosar seg på stølen	Brita og fastera vil fri seg frå huldremakta	Knut ropar på hjelp for å leite etter Brita	Knut vert frista av ei forførande hulder	Budeia får hjelp i kampen mot huldrefolket

Felespelaren spela meistarleg på den blå fela	Huldrekallen har bergteke Brita	Huldrene steller i stand til bryllaup	Kampdans for å vinne Brita	Knut feirar hallingkastet

Duellen mellom Huldrekallen og Knut	Brita er bergteken og gift med Huldrekallen	*Frå prosesjonen i bryllaupssena*		Brita er dømd til å bli i berget

Forteljar Magne Bjørnestad	Aktørane fekk ståande applaus frå eit fasinert og vel nøgd publikum			Den yngste tilskodaren

*Pauker v/ Beate*	*Spelemannslaget*	*Toradarane*	*Tverrfløytene*	*Espen Borlaug*

Instruktør Tone Stangeland får blomar	*Koret*	General Tom Karlsrud	*Julian på synth*	Musikkskule- rektor Oddny Gjeråker

Me er langt attende i tida, - ei tid då folk levde langt meir nær naturen enn me gjer i dag.

Dette gjorde at folk opplevde merkelege ting, høyrde felemusikk, men såg ingen spelemann. Såg vakre ungjenter, som i neste augneblink var vekke. - Høyrde gråt eller latter frå haugar og hamrar.

Dei meinte at alle desse merkelege opplevingane hadde med dei underjordiske å gjera. For Hintfolket, Huldrefolket, også kalla Bergfolket, var over alt. Særleg var huldrene aktive på stølane. Både Lintu i Frondalen og Seltuft i Fretheimsdalen skulle vera ekte huldrestølar, vert det sagt.

Huldrejentene skulle vera uvanleg vakre, og ville gjerne gifta seg med staute bygdegutar. Huldregutane derimot var mindre fine, men lokka jentene med stor rikdom, gull og sølv.

Dette var ei tid då få kunne lesa eller skriva - difor vart opplevingane og historiane så mystiske, - og vart fortalt med stor age frå generasjon til generasjon.

I skumringstimen då mørkret seig på, samla folk seg rundt eldstaden i stova og fortalde om sine merkelege opplevingar.

Særleg likte folk å høyra huldrehistoriar, og elles alt som hadde med bergfolket å gjera.

Historien om ho Friar-Brita Fretheim somvart bergteken og skulle leve i Ryggvellehaug i Fretheimsdalen, vart fortalt i århundre i mange versjonar. - Ja, endå opp til våre dagar.